هدف از انجام این پژوهش آسیب شناسی مقررات حمایتی اشتغال زنان معلول در حقوق ایران بوده است. در این پژوهش به منظور تحلیل کمی اطلاعات و نیز آگاهی از نگرش زنان معلول شهر تهران نسبت به چالشهای حقوقی پیش روی معلولین برای اشتغال از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته، اطلاعات جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه زنان معلول شهر تهران در سال 1397 بوده و حجم نمونه برابر با 384 نفر تعیین گردید. تمامی محاسبات آماری به منظور تحلیل استنباطی داده ها، با استفاده از بستۀ نرم افزاری SPSS انجام گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که 37 ماده به عنوان موانع پیش روی اشتغال افراد دارای معلولیت شناسایی شد. عدم اختصاص هیچ قانون اصلی در قانون اساسی به وضعیت معلولان به عنوان کم اهمیت ترین مانع؛ و عدم وجود بانک اطلاعاتی مناسب و نداشتن اطلاعات و آمار جامع و دقیق در خـصوص افـراد دارای معلولیت متقاضی اشتغال، کمرنگ بودن قانون 3 درصد استخدامی جهت جذب افراد دارای معلولیت یا عدم اجرای دقیق آن، ابلاغ نشدن به موقع اعتبارات اشتغال افراد دارای معلولیت به استان ها، عـدم شـناخت کـافی صـاحبان صـنایع و کارفرمایـان از توانمنـدی هـا و قابلیـت هـای افـراد دارای معلولیت و کمبود وسایل مناسب برای جابه جایی و تحرک معلولین در سـطح شـهر از قبیـل اتوبوس های درون شهری مناسب سازی شده برای این افراد به عنوان مهمترین موانع بر سر راه اشتغال افراد دارای معلولیت از نظر خود این افراد به دست آمد.
شعبان نیا منصور, مهدی, & محمودی, شبنم. (1397). بررسی اثربخشی قوانین و مقررات حمایتی در میزان تمایل زنان معلول شهر تهران به اشتغال. مطالعات راهبردی زنان, 21(82), 35-55. doi: 10.22095/JWSS.2019.92500
MLA
مهدی شعبان نیا منصور; شبنم محمودی. "بررسی اثربخشی قوانین و مقررات حمایتی در میزان تمایل زنان معلول شهر تهران به اشتغال". مطالعات راهبردی زنان, 21, 82, 1397, 35-55. doi: 10.22095/JWSS.2019.92500
HARVARD
شعبان نیا منصور, مهدی, محمودی, شبنم. (1397). 'بررسی اثربخشی قوانین و مقررات حمایتی در میزان تمایل زنان معلول شهر تهران به اشتغال', مطالعات راهبردی زنان, 21(82), pp. 35-55. doi: 10.22095/JWSS.2019.92500
VANCOUVER
شعبان نیا منصور, مهدی, محمودی, شبنم. بررسی اثربخشی قوانین و مقررات حمایتی در میزان تمایل زنان معلول شهر تهران به اشتغال. مطالعات راهبردی زنان, 1397; 21(82): 35-55. doi: 10.22095/JWSS.2019.92500