× اسماعیلی، محمود. راهنمای جامع آپارتماننشینی، تهران: شهر (1391).
× ایمان، محمدتقی. مبنای پارادایمی روشهای تحقیق کّمی و کیفی در علوم انسانی. قم: حوزه و دانشگاه. (1388).
× جهانگیری، جهانگیر؛ عبدالعلی لهساییزاده و محمدکریم منصوریان. «بررسی پیامدهای اجتماعی و فرهنگی آپارتماننشینی در استان فارس»؛ مطالعات اجتماعی ایران. س 1. ش 1. (1385).
× ربانی، رسول. جامعهشناسی شهری. تهران: سمت. (1385).
× زیمل، جورج. کلانشهر و حیات ذهنی. ترجمهی یوسف اباذری. نامه علوم اجتماعی. س 6. ش 3. (1372).
× شاهآبادی، زارع و اکبررحمتالله ترکان. «بررسی عوامل مؤثر بر نگرش زنان نسبت به آپارتماننشینی در شهر یزد (مطالعه تطبیقی زنان آپارتماننشین و ویلانشین)، مطالعات راهبردی زنان. ش 65. (1393).
× شاهآبادی، زارع؛ اکبررحمتالله ترکان و آریز خدادادی. «سنجش نگرش زنان یزد درباره آپارتماننشینی». مطالعات جامعهشناختی شهری. ش 11. (1393).
× سرگزی، زینب. «آپارتماننشینی در شهرهای اسلامی و مشکلات فرهنگی ناشی از آن (مورد مطالعه: شهر زاهدان)» پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیا. دانشگاه سیستان و بلوچستان. (1389).
× سلیمی، علی و محمد داوری. جامعهشناسی کجروی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. (1385).
× شارعپور، محمود. جامعهشناسی شهری. تهران: سمت. (1387).
× صدریافشار، مزدک و دیگران. «مسائل اساسی بلندمرتبهسازی: برگزیده از آخرین چاپ کتاب معروف ولفگانگ شولر و مقالات چهارمین کنفرانس جهانی ساختمانهای بلند 1990». تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، (1375).
× فخرایی، سیروس. «پیامدهای اجتماعی آپارتماننشینی (مورد مطالعه: شهر مراغه)». مطالعات علوم اجتماعی ایران. س 9. ش 35. (1391).
× فلاح، محمدجواد. اخلاق همسایهداری و آپارتماننشینی. تهران: نشر. (1392).
× کامران، فریدون؛ حسینی، سیداحمد و خدیجه ذبیحینیا. «بررسی مشکلات فرهنگی-اجتماعی زندگی آپارتماننشینی شهر پردیس». پژوهش اجتماعی. س2. ش 5. (1388).
× کرایب، یان. نظریه اجتماعی کلاسیک. ترجمهی شهناز مسمیپرست. تهران: آگه. (1382).
× کوزر، لوئیس. زندگی و اندیشه بزرگان جامعهشناسی. ترجمهی محسن ثلاثی. تهران: علمی. (1394).
× کندال، دیانا الیزابت. جامعهشناسی معاصر، ترجمهی فریده همتی، تهران: جامعهشناسان. (1392).
× گوتدینر، مارک و لزلی باد. مفاهیم اساسی در مطالعات شهری. ترجمهی عبدالرضا ادهمی. تهران: بهمنبرنا. (1390).
× مشهودی، مسعود. «تأثیر نحوه طراحی مجتمع مسکونی در مدیریت بهرهبرداری». مجموعه مقالات همایش فناوری در صنعت ساختمان و مسکن. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی. (1380).
× ناصری، علیمحمد و احسان تقوی. «آپارتماننشینی در شهرهای ایرانی اسلامی و مشکلات اجتماعی و فرهنگی ناشی از آن (نمونه مورد مطالعه: مسکن مهر بروجرد)». معماری سبز. س3. ش 6. (1396).
× والیمن، نیکولاس،
روشهای تحقیق در علوم اجتماعی. ترجمهی محسن نیازی، فریدون بهادرانی و مصطفی صلابت. تهران: پندارپارس. (1387).
Ø Bandes, M. Urban social theory: city, self and society. Oxford: Oxford University Press. (2004).
Ø Booth, A. “Crowding and Family Relations”. American Sociological Review. 41: 308-321. (1976).
Ø Fanning, D. “Families in Flats”. British Medical Journal. 382-386. (1967).
Ø Gifford, R. “Consequences of Living in High-Rise Buildings”. Architectural Science Review. 50(1): 1-16. (2007).
Ø Hall, E.T. The hidden dimension. New York: Anchor. (2000).
Ø Keyes, C.L.M. & A. Shapiro. Social well-being in the united states: A Descriptive Epidemiology. Chicago: University of Chicago Press. (2004)
Ø Lee, I.K. & D.W. Yeom.“comparative study for Satisfaction level of green apartment”. Builiding and Environment. 46(9). (2011).
Ø Marsella, A. & M. Scudero & P. Gordon. “The effect of dwelling density on mental in Filipino”. Jornal of Health and Social behavior ,11: 288-294. (1970).
Ø Mitchell, R.E. “Some Social Implications of Hige Density Housing”. American Sociological Review. 36: 18-29. (1971).
Ø Parsons, T. & E.A. Shils. Toward a general theory of action. Harvard: Harvard University Press. (1962).
Ø Rainwater, L. “Fear and the House-as-Haven in the Lower Class”. Journal of the American Institute of Planners. 32(1): 23-31. (1966).
Ø Raven, J. “Sociological Evidence on Housing”. Architectural Review. 142: 382-386. (1967).
Ø Wirth, L. “Urbanism as a way of life”. American Jornal of Sociology. 44. (1938).