Contractual Arbitration in Family Law

Document Type : Original Article

Author

Associate Professor, Islamic Institute of Culture and Thought

Abstract

The general policy of the legal system in the Islamic Republic of Iran is encouraging arbitration and institutionalizing it. In the legal system of Iran, arbitration has two functions. In the Civil Procedure Code, it has a contractual basis and is a pseudo-judiciary institution. This institution can go to settle suits alongside with juridical courts. In the Protection of Family Act, however, it is a legal must for divorces on which spouses have not mutually agreed. It is a non-judiciary institution merely aimed to make peace and agreement between spouses. For this reason, contractual arbitration has more capacity to settle suits including family ones. Studies show that, in the Protection of Family Act, arbitration is awfully useless and plays a negligible role in solving family’s problems. Thus, it is better to use contractual arbitration in family law. Through contractual arbitration, spouses become, voluntarily, obliged to settle their problems through an arbitrator on which they have previously agreed and, so, avoid referring to the court. With the contract of arbitration, spouses negate themselves of the right to refer to judiciary courts and, they are not able to file the subject of arbitration in the court unless through an agreement.

Keywords


  • قرآن کریم.
  • ابوترابی، سیف‌الله، (1398).

(https://www.entekhab.ir).

  • اسدی حلّى، احمدبن محمد، (1470ق). المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، قم: اسلامى.
  • انصاری دزفولى، مرتضى­بن محمد، (1415ق). کتاب المکاسب، قم: کنگره جهانى بزرگداشت شیخ اعظم انصارى.
  • ابن البراج طرابلسى، قاضى عبدالعزیز، (1406ق)، المهذب، قم: اسلامى.
  • بجنوردى، سیدحسن، (1419ق). القواعد الفقهیة، قم: الهادی.
  • بحرانی، یوسف­بن­احمد، (1405ق). الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة، قم: اسلامی.
  • جعفری لنگرودی، محمد جعفر، (1372). ترمینولوژی حقوق، تهران: گنج دانش.
  • _________، (1375). دانشنامه حقوقی، تهران: گنج دانش.
  • حرّ عاملى، محمدبن حسن، (1409ق). وسائل الشیعة، قم: مؤسسه آل البیت علیهم السلام.
  • حلّى (محقق)، جعفربن حسن، (1418ق). المختصر النافع فی فقه الإمامیة، قم: مؤسسة المطبوعات الدینیة.
  • دهخدا، علی اکبر، (1377). لغت نامه، تهران: دانشگاه تهران (مؤسسه لغت نامه دهخدا).
  • راغب اصفهانى، حسین­بن محمد، (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن، لبنان – سوریه: دارالعلم - الدار الشامیة.
  • سبزوارى، سیدعبدالأعلى، (1413ق). مهذّب­الأحکام، قم: المنار.
  • شمس، عبدالله، (1382). «موافقت‌نامه داوری و صلاحیت دادگاه»، تحقیقات حقوقی، ش 37.
  • صدوق، محمدبن علی­بن بابویه قمی، (1404ق). من لایحضره الفقیه، تحقیق علی اکبر غفاری، قم: اسلامی.
  • طوسی، محمدبن حسن، (1380).  المبسوط فی فقة الامامیة، تهران: المکتبة المرتضویة.
  • ____________،  (1364). تهذیب الاحکام، تحقیق سیدحسن موسوی خرسان، تهران: دارالکتب الاسلامیة.
  • ____________،(1390ق).الاستبصار فیما اختلف من الأخبار، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
  • عاملی (شهید ثانی)، زین­الدین­بن­علی، (1413ق). مسالک­الأفهام إلی تنقیح شرائع الإسلام، قم: المعارف الإسلامیة.
  • علیدوست، ابوالقاسم، (1395 (الف))، ادله عام قرآنی فقه و حقوق قراردادها، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  • ____________، (1395 (ب)، ادله عام روایی فقه و حقوق قراردادها، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  • غروی نائینى، میرزا محمد حسین، (1413ق). المکاسب و البیع، قم: اسلامى.
  • فاطمی شریعت­پناهی، کاظم، (1356). آیین دادرسی مدنی، تهران: مدرسه عالی قضایی و اداری وابسته به دانشگاه تهران.
  • فلاح‌زاده ابرقویی، محمدحسین، (1426ق). منتخب مناسک حج (مسائل مبتلابه زائران)، قم: مشعر.
  • کاتوزیان، ناصر، (1373). اعتبار امر قضاوت شده در دعوای مدنی، تهران: کانون وکلای دادگستری مرکز.
  • _________، (1374). قواعد عمومی قراردادها، تهران:  شرکت سهامی انتشار.
  • __________، (1371). حقوق مدنی خانواده، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  • کلینی، محمد­بن یعقوب، (1407ق). الکافی، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
  • متین دفتری، احمد، (1378). آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، تهران.
  • مدنی، سید جلال­الدین، (1372). آیین دادرسی، تهران: گنج دانش.
  • موسوی الخمینى، سید روح اللّه، تحریر الوسیلة، قم: دارالعلم، بی­تا.
  • ________، (1380). مناسک حج، قم: مشعر.
  • موسوی عاملى، محمدبن على، (1411ق). نهایة المرام فی شرح مختصر شرائع الإسلام، قم: اسلامى.
  • نراقى، مولى احمد، (1417ق). عوائد الأیام فی بیان قواعد الأحکام، قم: دفتر تبلیغات اسلامى.
  • نورى، میرزا حسین، (1408ق). مستدرک­الوسائل و مستنبط­المسائل، بیروت: آل­البیت علیهم السلام.
  • واحدی، قدرت‌الله. بایسته­های آیین دادرسی مدنی، تهران: میزان، بی­تا.
  • هدایت‌نیا، فرج‌الله، (1387). داوری در حقوق خانواده، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  • _____________، (1392). عناوین ثانوی و حقوق خانواده، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  • _____________، (1393). «ماهیت داوری در دعاوی خانواده»، قرآن، فقه و حقوق اسلامی.