The Decency of Address in the Qur’an on Sexual Pleasures

Document Type : Original Article

Authors

Abstract

Language of the Qur'an can be interpreted in light of one of the three approaches: (1) Arabic language and Arabic words (2) Arabic language in accordance with language and thought of addressee (3) Arabic language in accordance with language and thought of addressee and   harmonious with thinking system of the speeker; Quantity and quality of courtesy in Qur’anic discourse (in all three mentioned meanings) in the five areas of sexual pleasures (pleasure of heart, eye, ear, touching and intercourse) can be confirmed. Elusion from explicit sexual expressions in Qur’an and the avoidance of Qur’anic discourse from being clear in instruction, and its refrain from using common terminology of some Arab literary scholars in speech, as well as the compatibility within the fundamental thoughts of Qur’an (in ideology and ethics) with a linguistic approach of the holy Qur'an, all reflect the ethical and polite method of the Qur’an in referring to matters concerning sexual issues and relative terminology. Analyzing the different aspects of the decent Qur’anic discourse can lead us to some strategic results about dominance of the paradigm of decent speech in three fields: Major policy making, local and regional policy making, personal and individual conversations, and conversations between opposite sexes.

Keywords


×  قرآن کریم
×   ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن 1422ق. زادالمسیر فی علم التفسیر، بیروت، دارالکتاب العربی.
×  ابن عاشور، محمدبن طاهر. التحریر و التنویر.
×  ابن فارس 1410ق. معجم مقابیس اللغة، قم، دارالکتب العلمیة.
×  ابن منظور، محمدبن مکرم 1414ق.لسان العرب، بیروت، دار صادر، ج14.
×  اندلسی، ابن عطیه 1422ق. المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت، دارالکتب العلمیة.
×  ایزوتسو، توشیهیکو 1361. خدا و انسان در قرآن (معناشناسی جهان­بینی قرآنی)، ترجمه­ی احمد آرام، تهران، شرکت سهامی انتشار.
×  بابایی، احمدعلی 1382. برگزیده­ی تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة.
×  بغوی، حسین ابن مسعود 1420ق. معالم التنزیل فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
×  بیضاوی، عبدالله بن عمر 1418ق. انوارالتنزیل و اسرارالتأویل، بیروت، داراحیاء­التراث­العربی.
×  ترجانی­زاده، احمد 1382. شرح معلقات سبع، با مقدمه و تعلیقات جلیل تجلیل، تهران، سروش.
×  جوادی آملی، عبدالله 1373. تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، فرهنگی رجاء.
×  جوهری، اسماعیل بن حماد 1407ق. الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة، بیروت، دارالعلم للملایین.
×  حسینی، محمد 1384. ریخت­شناسی قصه­های قرآن، تهران، ققنوس.
×  حقی بروسوی، اسماعیل. تفسیر روح البیان، بیروت، دارالفکر، ج1.
×  درویش، محیی­الدین 1415ق. اعراب القرآن وبیانه، سوریه، دارالارشاد.
×  راغب اصفهانی، حسین بن محمد 1412ق. مفردات فی غریب القرآن، بیروت، دارالعلم، الدارالشامیة.
×  زمخشری، محمود 1407ق. الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت، دارالکتاب العربی، ج2.
×  سید قطب 1412ق. تفسیر فی ظلال القرآن، قاهره، دارالشروق، ج4.
×  سیوطی، جلال­الدین 1367. الاتقان فی علوم القرآن، مصر، رضی بیدار- عزیزی.
×  طباطبایی، محمد حسین 1407ق.تفسیر المیزان، ترجمه­ی موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
×   طبرسی، فضل بن حسن 1360. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، فراهانی.
×  طبری، محمدجریر 1378. جامع البیان، بیروت، دار الکتب العلمیة، ج1.
×  طریحی، فخرالدین 1375. مجمع البحرین، تهران، کتاب­فروشی منتظری، ج4.
×  عروسی حویزی، عبدعلی ابن بن جمعه 1415ق. تفسیر نورالثقلین، قم، اسماعیلیان، ج1.
×  غزالی، ابی­حامد محمد 1406ق. احیاء علوم­الدین، بیروت، دارالکتب العلمیة.
×  فراء، ابوزکریاء. معانی­القرآن، مصر، دارالمصریة.
×   فراهیدی، خلیل بن احمد.کتاب العین، قم، هجرت، ج3.
×  فخر رازی 1420ق. تفسیر کبیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
×  فیض کاشانی، ملا محسن 1415ق. تفسیر الصافی، تهران، الصدر، ج1.
×  فیومی، احمد 1405ق. مصباح المنیر، لبنان، موسسه­ی دار الهجرة، ج1.
×   قرائتی کاشانی، محسن‏ 1383.تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس­هایی از قرآن‏.
×  قرشی، علی اکبر 1375. قاموس القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیة.
×  کاشانی، ملافتح الله1423ق. زبده التفاسیر، قم، موسسة المعارف الاسلامیه.
×  محمدی، علی 1375. شرح مکاسب، قم، دارالفکر.
×   مصطفوی، حسن 1360.التحقیق فی کلمات القرآن، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ج4.
×  مکارم شیرازی، ناصر 1374. تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ج12.
×  میرزاخسروانی، علی­رضا 1390ق. تفسیر خسروی، تهران، اسلامیة.